Verbo Cucuritar

Gerúndio: cucuritando Particípio passado: cucuritado Infinitivo: cucuritar

Tipo de verbo: regular Transitividade: intransitivo Separação silábica: cu-cu-ri-tar

Indicativo

Presente

eucucurito
tucucuritas
elecucurita
nóscucuritamos
vóscucuritais
elescucuritam

Pretérito Imperfeito

eucucuritava
tucucuritavas
elecucuritava
nóscucuritávamos
vóscucuritáveis
elescucuritavam

Pretérito Perfeito

eucucuritei
tucucuritaste
elecucuritou
nóscucuritamos
vóscucuritastes
elescucuritaram

Pretérito Mais-que-perfeito

eucucuritara
tucucuritaras
elecucuritara
nóscucuritáramos
vóscucuritáreis
elescucuritaram

Futuro do Presente

eucucuritarei
tucucuritarás
elecucuritará
nóscucuritaremos
vóscucuritareis
elescucuritarão

Futuro do Pretérito

eucucuritaria
tucucuritarias
elecucuritaria
nóscucuritaríamos
vóscucuritaríeis
elescucuritariam

Subjuntivo

Presente

que eu cucurite
que tu cucurites
que ele cucurite
que nós cucuritemos
que vós cucuriteis
que eles cucuritem

Pretérito Imperfeito

se eu cucuritasse
se tu cucuritasses
se ele cucuritasse
se nós cucuritássemos
se vós cucuritásseis
se eles cucuritassem

Futuro

quando eu cucuritar
quando tu cucuritares
quando ele cucuritar
quando nós cucuritarmos
quando vós cucuritardes
quando eles cucuritarem

Imperativo

Imperativo Afirmativo

--
cucurita tu
cucurite você
cucuritemos nós
cucuritai vós
cucuritem vocês

Imperativo Negativo

--
não cucurites tu
não cucurite você
não cucuritemos nós
não cucuriteis vós
não cucuritem vocês

Infinitivo

Infinitivo Pessoal

por cucuritar eu
por cucuritares tu
por cucuritar ele
por cucuritarmos nós
por cucuritardes vós
por cucuritarem eles

Outros verbos