Verbo Desencanar
Gerúndio : desencanando Particípio passado : desencanado Infinitivo: desencanar
Tipo de verbo: regular Transitividade: transitivo e intransitivo Separação silábica : de-sen-ca-nar
Indicativo
Presente
                            eudesencano
tudesencanas
eledesencana
nósdesencanamos
vósdesencanais
elesdesencanam
                        
Pretérito Imperfeito
                            eudesencanava
tudesencanavas
eledesencanava
nósdesencanávamos
vósdesencanáveis
elesdesencanavam
                        
Pretérito Perfeito
                            eudesencanei
tudesencanaste
eledesencanou
nósdesencanamos
vósdesencanastes
elesdesencanaram
                        
Pretérito Mais-que-perfeito
                            eudesencanara
tudesencanaras
eledesencanara
nósdesencanáramos
vósdesencanáreis
elesdesencanaram
                        
Futuro do Presente
                            eudesencanarei
tudesencanarás
eledesencanará
nósdesencanaremos
vósdesencanareis
elesdesencanarão
                        
Futuro do Pretérito
                            eudesencanaria
tudesencanarias
eledesencanaria
nósdesencanaríamos
vósdesencanaríeis
elesdesencanariam
                        
Subjuntivo
Presente
                            que eu desencane
que tu desencanes
que ele desencane
que nós desencanemos
que vós desencaneis
que eles desencanem
                        
Pretérito Imperfeito
                            se eu desencanasse
se tu desencanasses
se ele desencanasse
se nós desencanássemos
se vós desencanásseis
se eles desencanassem
                        
Futuro
                            quando eu desencanar
quando tu desencanares
quando ele desencanar
quando nós desencanarmos
quando vós desencanardes
quando eles desencanarem
                        
Imperativo
Imperativo Afirmativo
                            --
desencana tu
desencane você
desencanemos nós
desencanai vós
desencanem vocês
                        
Imperativo Negativo
                            --
não desencanes tu
não desencane você
não desencanemos nós
não desencaneis vós
não desencanem vocês
                        
Infinitivo
Infinitivo Pessoal
                            por desencanar eu
por desencanares tu
por desencanar ele
por desencanarmos nós
por desencanardes vós
por desencanarem eles
                        
Conjugação com pronome oblíquo átono o
Gerúndio: desencanando-o
Indicativo
Presente
                            eudesencano-o
tudesencana-lo
eledesencana-o
nósdesencanamo-lo
vósdesencanai-lo
elesdesencanam-no
                        
Pretérito Imperfeito
                            eudesencanava-o
tudesencanava-lo
eledesencanava-o
nósdesencanávamo-lo
vósdesencanávei-lo
elesdesencanavam-no
                        
Pretérito Perfeito
                            eudesencanei-o
tudesencanaste-o
eledesencanou-o
nósdesencanamo-lo
vósdesencanaste-lo
elesdesencanaram-no
                        
Pretérito Mais-que-perfeito
                            eudesencanara-o
tudesencanara-lo
eledesencanara-o
nósdesencanáramo-lo
vósdesencanárei-lo
elesdesencanaram-no
                        
Futuro do Presente
                            eudesencaná-lo-ei
tudesencaná-lo-ás
eledesencaná-lo-á
nósdesencaná-lo-emos
vósdesencaná-lo-eis
elesdesencaná-lo-ão
                        
Futuro do Pretérito
                            eudesencaná-lo-ia
tudesencaná-lo-ias
eledesencaná-lo-ia
nósdesencaná-lo-íamos
vósdesencaná-lo-íeis
elesdesencaná-lo-iam
                        
Subjuntivo
Presente
                            que eu o desencane
que tu o desencanes
que ele o desencane
que nós o desencanemos
que vós o desencaneis
que eles o desencanem
                        
Pretérito Imperfeito
                            se eu o desencanasse
se tu o desencanasses
se ele o desencanasse
se nós o desencanássemos
se vós o desencanásseis
se eles o desencanassem
                        
Futuro
                            quando eu o desencanar
quando tu o desencanares
quando ele o desencanar
quando nós o desencanarmos
quando vós o desencanardes
quando eles o desencanarem
                        
Imperativo
Imperativo Afirmativo
                            --
desencana-o tu
desencane-o você
desencanemo-lo nós
desencanai-o vós
desencanem-no vocês
                        
Imperativo Negativo
                            --
não o desencanes tu
não o desencane você
não o desencanemos nós
não o desencaneis vós
não o desencanem vocês
                        
Infinitivo
Infinitivo Pessoal
                            por o desencanar eu
por o desencanares tu
por o desencanar ele
por o desencanarmos nós
por o desencanardes vós
por o desencanarem eles
                        
- desencampar
- desencanalhar
- desencanar
- desencanastrar
- desencangalhar
