Verbo Desencourar

Gerúndio: desencourando Particípio passado: desencourado Infinitivo: desencourar

Tipo de verbo: regular

Indicativo

Presente

eudesencouro
tudesencouras
eledesencoura
nósdesencouramos
vósdesencourais
elesdesencouram

Pretérito Imperfeito

eudesencourava
tudesencouravas
eledesencourava
nósdesencourávamos
vósdesencouráveis
elesdesencouravam

Pretérito Perfeito

eudesencourei
tudesencouraste
eledesencourou
nósdesencouramos
vósdesencourastes
elesdesencouraram

Pretérito Mais-que-perfeito

eudesencourara
tudesencouraras
eledesencourara
nósdesencouráramos
vósdesencouráreis
elesdesencouraram

Futuro do Presente

eudesencourarei
tudesencourarás
eledesencourará
nósdesencouraremos
vósdesencourareis
elesdesencourarão

Futuro do Pretérito

eudesencouraria
tudesencourarias
eledesencouraria
nósdesencouraríamos
vósdesencouraríeis
elesdesencourariam

Subjuntivo

Presente

que eu desencoure
que tu desencoures
que ele desencoure
que nós desencouremos
que vós desencoureis
que eles desencourem

Pretérito Imperfeito

se eu desencourasse
se tu desencourasses
se ele desencourasse
se nós desencourássemos
se vós desencourásseis
se eles desencourassem

Futuro

quando eu desencourar
quando tu desencourares
quando ele desencourar
quando nós desencourarmos
quando vós desencourardes
quando eles desencourarem

Imperativo

Imperativo Afirmativo

--
desencoura tu
desencoure você
desencouremos nós
desencourai vós
desencourem vocês

Imperativo Negativo

--
não desencoures tu
não desencoure você
não desencouremos nós
não desencoureis vós
não desencourem vocês

Infinitivo

Infinitivo Pessoal

por desencourar eu
por desencourares tu
por desencourar ele
por desencourarmos nós
por desencourardes vós
por desencourarem eles

Conjugação com pronome oblíquo átono o

Gerúndio: desencourando-o

Indicativo

Presente

eudesencouro-o
tudesencoura-lo
eledesencoura-o
nósdesencouramo-lo
vósdesencourai-lo
elesdesencouram-no

Pretérito Imperfeito

eudesencourava-o
tudesencourava-lo
eledesencourava-o
nósdesencourávamo-lo
vósdesencourávei-lo
elesdesencouravam-no

Pretérito Perfeito

eudesencourei-o
tudesencouraste-o
eledesencourou-o
nósdesencouramo-lo
vósdesencouraste-lo
elesdesencouraram-no

Pretérito Mais-que-perfeito

eudesencourara-o
tudesencourara-lo
eledesencourara-o
nósdesencouráramo-lo
vósdesencourárei-lo
elesdesencouraram-no

Futuro do Presente

eudesencourá-lo-ei
tudesencourá-lo-ás
eledesencourá-lo-á
nósdesencourá-lo-emos
vósdesencourá-lo-eis
elesdesencourá-lo-ão

Futuro do Pretérito

eudesencourá-lo-ia
tudesencourá-lo-ias
eledesencourá-lo-ia
nósdesencourá-lo-íamos
vósdesencourá-lo-íeis
elesdesencourá-lo-iam

Subjuntivo

Presente

que eu o desencoure
que tu o desencoures
que ele o desencoure
que nós o desencouremos
que vós o desencoureis
que eles o desencourem

Pretérito Imperfeito

se eu o desencourasse
se tu o desencourasses
se ele o desencourasse
se nós o desencourássemos
se vós o desencourásseis
se eles o desencourassem

Futuro

quando eu o desencourar
quando tu o desencourares
quando ele o desencourar
quando nós o desencourarmos
quando vós o desencourardes
quando eles o desencourarem

Imperativo

Imperativo Afirmativo

--
desencoura-o tu
desencoure-o você
desencouremo-lo nós
desencourai-o vós
desencourem-no vocês

Imperativo Negativo

--
não o desencoures tu
não o desencoure você
não o desencouremos nós
não o desencoureis vós
não o desencourem vocês

Infinitivo

Infinitivo Pessoal

por o desencourar eu
por o desencourares tu
por o desencourar ele
por o desencourarmos nós
por o desencourardes vós
por o desencourarem eles

Conteúdo revisto em maio de 2017. Lexicógrafa responsável: Flávia Neves
Outros verbos