Verbo Desentaloar
Gerúndio : desentaloando Particípio passado : desentaloado Infinitivo: desentaloar
Tipo de verbo: regular
Indicativo
Presente
                            eudesentaloo
tudesentaloas
eledesentaloa
nósdesentaloamos
vósdesentaloais
elesdesentaloam
                        
Pretérito Imperfeito
                            eudesentaloava
tudesentaloavas
eledesentaloava
nósdesentaloávamos
vósdesentaloáveis
elesdesentaloavam
                        
Pretérito Perfeito
                            eudesentaloei
tudesentaloaste
eledesentaloou
nósdesentaloamos
vósdesentaloastes
elesdesentaloaram
                        
Pretérito Mais-que-perfeito
                            eudesentaloara
tudesentaloaras
eledesentaloara
nósdesentaloáramos
vósdesentaloáreis
elesdesentaloaram
                        
Futuro do Presente
                            eudesentaloarei
tudesentaloarás
eledesentaloará
nósdesentaloaremos
vósdesentaloareis
elesdesentaloarão
                        
Futuro do Pretérito
                            eudesentaloaria
tudesentaloarias
eledesentaloaria
nósdesentaloaríamos
vósdesentaloaríeis
elesdesentaloariam
                        
Subjuntivo
Presente
                            que eu desentaloe
que tu desentaloes
que ele desentaloe
que nós desentaloemos
que vós desentaloeis
que eles desentaloem
                        
Pretérito Imperfeito
                            se eu desentaloasse
se tu desentaloasses
se ele desentaloasse
se nós desentaloássemos
se vós desentaloásseis
se eles desentaloassem
                        
Futuro
                            quando eu desentaloar
quando tu desentaloares
quando ele desentaloar
quando nós desentaloarmos
quando vós desentaloardes
quando eles desentaloarem
                        
Imperativo
Imperativo Afirmativo
                            --
desentaloa tu
desentaloe você
desentaloemos nós
desentaloai vós
desentaloem vocês
                        
Imperativo Negativo
                            --
não desentaloes tu
não desentaloe você
não desentaloemos nós
não desentaloeis vós
não desentaloem vocês
                        
Infinitivo
Infinitivo Pessoal
                            por desentaloar eu
por desentaloares tu
por desentaloar ele
por desentaloarmos nós
por desentaloardes vós
por desentaloarem eles
                        
Conjugação com pronome oblíquo átono o
Gerúndio: desentaloando-o
Indicativo
Presente
                            eudesentaloo-o
tudesentaloa-lo
eledesentaloa-o
nósdesentaloamo-lo
vósdesentaloai-lo
elesdesentaloam-no
                        
Pretérito Imperfeito
                            eudesentaloava-o
tudesentaloava-lo
eledesentaloava-o
nósdesentaloávamo-lo
vósdesentaloávei-lo
elesdesentaloavam-no
                        
Pretérito Perfeito
                            eudesentaloei-o
tudesentaloaste-o
eledesentaloou-o
nósdesentaloamo-lo
vósdesentaloaste-lo
elesdesentaloaram-no
                        
Pretérito Mais-que-perfeito
                            eudesentaloara-o
tudesentaloara-lo
eledesentaloara-o
nósdesentaloáramo-lo
vósdesentaloárei-lo
elesdesentaloaram-no
                        
Futuro do Presente
                            eudesentaloá-lo-ei
tudesentaloá-lo-ás
eledesentaloá-lo-á
nósdesentaloá-lo-emos
vósdesentaloá-lo-eis
elesdesentaloá-lo-ão
                        
Futuro do Pretérito
                            eudesentaloá-lo-ia
tudesentaloá-lo-ias
eledesentaloá-lo-ia
nósdesentaloá-lo-íamos
vósdesentaloá-lo-íeis
elesdesentaloá-lo-iam
                        
Subjuntivo
Presente
                            que eu o desentaloe
que tu o desentaloes
que ele o desentaloe
que nós o desentaloemos
que vós o desentaloeis
que eles o desentaloem
                        
Pretérito Imperfeito
                            se eu o desentaloasse
se tu o desentaloasses
se ele o desentaloasse
se nós o desentaloássemos
se vós o desentaloásseis
se eles o desentaloassem
                        
Futuro
                            quando eu o desentaloar
quando tu o desentaloares
quando ele o desentaloar
quando nós o desentaloarmos
quando vós o desentaloardes
quando eles o desentaloarem
                        
Imperativo
Imperativo Afirmativo
                            --
desentaloa-o tu
desentaloe-o você
desentaloemo-lo nós
desentaloai-o vós
desentaloem-no vocês
                        
Imperativo Negativo
                            --
não o desentaloes tu
não o desentaloe você
não o desentaloemos nós
não o desentaloeis vós
não o desentaloem vocês
                        
Infinitivo
Infinitivo Pessoal
                            por o desentaloar eu
por o desentaloares tu
por o desentaloar ele
por o desentaloarmos nós
por o desentaloardes vós
por o desentaloarem eles
                        
- desentalar
 - desentaliscar
 - desentaloar
 - desentaramelar
 - desentarraxar