Verbo Desenviesar
Gerúndio : desenviesando Particípio passado : desenviesado Infinitivo: desenviesar
Tipo de verbo: regular Transitividade: transitivo Separação silábica : de-sen-vi-e-sar
Indicativo
Presente
                            eudesenvieso
tudesenviesas
eledesenviesa
nósdesenviesamos
vósdesenviesais
elesdesenviesam
                        
Pretérito Imperfeito
                            eudesenviesava
tudesenviesavas
eledesenviesava
nósdesenviesávamos
vósdesenviesáveis
elesdesenviesavam
                        
Pretérito Perfeito
                            eudesenviesei
tudesenviesaste
eledesenviesou
nósdesenviesamos
vósdesenviesastes
elesdesenviesaram
                        
Pretérito Mais-que-perfeito
                            eudesenviesara
tudesenviesaras
eledesenviesara
nósdesenviesáramos
vósdesenviesáreis
elesdesenviesaram
                        
Futuro do Presente
                            eudesenviesarei
tudesenviesarás
eledesenviesará
nósdesenviesaremos
vósdesenviesareis
elesdesenviesarão
                        
Futuro do Pretérito
                            eudesenviesaria
tudesenviesarias
eledesenviesaria
nósdesenviesaríamos
vósdesenviesaríeis
elesdesenviesariam
                        
Subjuntivo
Presente
                            que eu desenviese
que tu desenvieses
que ele desenviese
que nós desenviesemos
que vós desenvieseis
que eles desenviesem
                        
Pretérito Imperfeito
                            se eu desenviesasse
se tu desenviesasses
se ele desenviesasse
se nós desenviesássemos
se vós desenviesásseis
se eles desenviesassem
                        
Futuro
                            quando eu desenviesar
quando tu desenviesares
quando ele desenviesar
quando nós desenviesarmos
quando vós desenviesardes
quando eles desenviesarem
                        
Imperativo
Imperativo Afirmativo
                            --
desenviesa tu
desenviese você
desenviesemos nós
desenviesai vós
desenviesem vocês
                        
Imperativo Negativo
                            --
não desenvieses tu
não desenviese você
não desenviesemos nós
não desenvieseis vós
não desenviesem vocês
                        
Infinitivo
Infinitivo Pessoal
                            por desenviesar eu
por desenviesares tu
por desenviesar ele
por desenviesarmos nós
por desenviesardes vós
por desenviesarem eles
                        
Conjugação com pronome oblíquo átono o
Gerúndio: desenviesando-o
Indicativo
Presente
                            eudesenvieso-o
tudesenviesa-lo
eledesenviesa-o
nósdesenviesamo-lo
vósdesenviesai-lo
elesdesenviesam-no
                        
Pretérito Imperfeito
                            eudesenviesava-o
tudesenviesava-lo
eledesenviesava-o
nósdesenviesávamo-lo
vósdesenviesávei-lo
elesdesenviesavam-no
                        
Pretérito Perfeito
                            eudesenviesei-o
tudesenviesaste-o
eledesenviesou-o
nósdesenviesamo-lo
vósdesenviesaste-lo
elesdesenviesaram-no
                        
Pretérito Mais-que-perfeito
                            eudesenviesara-o
tudesenviesara-lo
eledesenviesara-o
nósdesenviesáramo-lo
vósdesenviesárei-lo
elesdesenviesaram-no
                        
Futuro do Presente
                            eudesenviesá-lo-ei
tudesenviesá-lo-ás
eledesenviesá-lo-á
nósdesenviesá-lo-emos
vósdesenviesá-lo-eis
elesdesenviesá-lo-ão
                        
Futuro do Pretérito
                            eudesenviesá-lo-ia
tudesenviesá-lo-ias
eledesenviesá-lo-ia
nósdesenviesá-lo-íamos
vósdesenviesá-lo-íeis
elesdesenviesá-lo-iam
                        
Subjuntivo
Presente
                            que eu o desenviese
que tu o desenvieses
que ele o desenviese
que nós o desenviesemos
que vós o desenvieseis
que eles o desenviesem
                        
Pretérito Imperfeito
                            se eu o desenviesasse
se tu o desenviesasses
se ele o desenviesasse
se nós o desenviesássemos
se vós o desenviesásseis
se eles o desenviesassem
                        
Futuro
                            quando eu o desenviesar
quando tu o desenviesares
quando ele o desenviesar
quando nós o desenviesarmos
quando vós o desenviesardes
quando eles o desenviesarem
                        
Imperativo
Imperativo Afirmativo
                            --
desenviesa-o tu
desenviese-o você
desenviesemo-lo nós
desenviesai-o vós
desenviesem-no vocês
                        
Imperativo Negativo
                            --
não o desenvieses tu
não o desenviese você
não o desenviesemos nós
não o desenvieseis vós
não o desenviesem vocês
                        
Infinitivo
Infinitivo Pessoal
                            por o desenviesar eu
por o desenviesares tu
por o desenviesar ele
por o desenviesarmos nós
por o desenviesardes vós
por o desenviesarem eles
                        
- desenvergonhar
 - desenvernizar
 - desenviesar
 - desenvincilhar
 - desenviolar