Verbo Desorientar

Gerúndio: desorientando Particípio passado: desorientado Infinitivo: desorientar

Tipo de verbo: regular Transitividade: transitivo e pronominal Separação silábica: de-so-ri-en-tar

Indicativo

Presente

eudesoriento
tudesorientas
eledesorienta
nósdesorientamos
vósdesorientais
elesdesorientam

Pretérito Imperfeito

eudesorientava
tudesorientavas
eledesorientava
nósdesorientávamos
vósdesorientáveis
elesdesorientavam

Pretérito Perfeito

eudesorientei
tudesorientaste
eledesorientou
nósdesorientamos
vósdesorientastes
elesdesorientaram

Pretérito Mais-que-perfeito

eudesorientara
tudesorientaras
eledesorientara
nósdesorientáramos
vósdesorientáreis
elesdesorientaram

Futuro do Presente

eudesorientarei
tudesorientarás
eledesorientará
nósdesorientaremos
vósdesorientareis
elesdesorientarão

Futuro do Pretérito

eudesorientaria
tudesorientarias
eledesorientaria
nósdesorientaríamos
vósdesorientaríeis
elesdesorientariam

Subjuntivo

Presente

que eu desoriente
que tu desorientes
que ele desoriente
que nós desorientemos
que vós desorienteis
que eles desorientem

Pretérito Imperfeito

se eu desorientasse
se tu desorientasses
se ele desorientasse
se nós desorientássemos
se vós desorientásseis
se eles desorientassem

Futuro

quando eu desorientar
quando tu desorientares
quando ele desorientar
quando nós desorientarmos
quando vós desorientardes
quando eles desorientarem

Imperativo

Imperativo Afirmativo

--
desorienta tu
desoriente você
desorientemos nós
desorientai vós
desorientem vocês

Imperativo Negativo

--
não desorientes tu
não desoriente você
não desorientemos nós
não desorienteis vós
não desorientem vocês

Infinitivo

Infinitivo Pessoal

por desorientar eu
por desorientares tu
por desorientar ele
por desorientarmos nós
por desorientardes vós
por desorientarem eles

Conjugação com pronome oblíquo átono o

Gerúndio: desorientando-o

Indicativo

Presente

eudesoriento-o
tudesorienta-lo
eledesorienta-o
nósdesorientamo-lo
vósdesorientai-lo
elesdesorientam-no

Pretérito Imperfeito

eudesorientava-o
tudesorientava-lo
eledesorientava-o
nósdesorientávamo-lo
vósdesorientávei-lo
elesdesorientavam-no

Pretérito Perfeito

eudesorientei-o
tudesorientaste-o
eledesorientou-o
nósdesorientamo-lo
vósdesorientaste-lo
elesdesorientaram-no

Pretérito Mais-que-perfeito

eudesorientara-o
tudesorientara-lo
eledesorientara-o
nósdesorientáramo-lo
vósdesorientárei-lo
elesdesorientaram-no

Futuro do Presente

eudesorientá-lo-ei
tudesorientá-lo-ás
eledesorientá-lo-á
nósdesorientá-lo-emos
vósdesorientá-lo-eis
elesdesorientá-lo-ão

Futuro do Pretérito

eudesorientá-lo-ia
tudesorientá-lo-ias
eledesorientá-lo-ia
nósdesorientá-lo-íamos
vósdesorientá-lo-íeis
elesdesorientá-lo-iam

Subjuntivo

Presente

que eu o desoriente
que tu o desorientes
que ele o desoriente
que nós o desorientemos
que vós o desorienteis
que eles o desorientem

Pretérito Imperfeito

se eu o desorientasse
se tu o desorientasses
se ele o desorientasse
se nós o desorientássemos
se vós o desorientásseis
se eles o desorientassem

Futuro

quando eu o desorientar
quando tu o desorientares
quando ele o desorientar
quando nós o desorientarmos
quando vós o desorientardes
quando eles o desorientarem

Imperativo

Imperativo Afirmativo

--
desorienta-o tu
desoriente-o você
desorientemo-lo nós
desorientai-o vós
desorientem-no vocês

Imperativo Negativo

--
não o desorientes tu
não o desoriente você
não o desorientemos nós
não o desorienteis vós
não o desorientem vocês

Infinitivo

Infinitivo Pessoal

por o desorientar eu
por o desorientares tu
por o desorientar ele
por o desorientarmos nós
por o desorientardes vós
por o desorientarem eles

Conjugação pronominal

Gerúndio: desorientando-se

Indicativo

Presente

eudesoriento-me
tudesorientas-te
eledesorienta-se
nósdesorientamo-nos
vósdesorientais-vos
elesdesorientam-se

Pretérito Imperfeito

eudesorientava-me
tudesorientavas-te
eledesorientava-se
nósdesorientávamo-nos
vósdesorientáveis-vos
elesdesorientavam-se

Pretérito Perfeito

eudesorientei-me
tudesorientaste-te
eledesorientou-se
nósdesorientamo-nos
vósdesorientastes-vos
elesdesorientaram-se

Pretérito Mais-que-perfeito

eudesorientara-me
tudesorientaras-te
eledesorientara-se
nósdesorientáramo-nos
vósdesorientáreis-vos
elesdesorientaram-se

Futuro do Presente

eudesorientar-me-ei
tudesorientar-te-ás
eledesorientar-se-á
nósdesorientar-nos-emos
vósdesorientar-vos-eis
elesdesorientar-se-ão

Futuro do Pretérito

eudesorientar-me-ia
tudesorientar-te-ias
eledesorientar-se-ia
nósdesorientar-nos-íamos
vósdesorientar-vos-íeis
elesdesorientar-se-iam

Subjuntivo

Presente

que eu me desoriente
que tu te desorientes
que ele se desoriente
que nós nos desorientemos
que vós vos desorienteis
que eles se desorientem

Pretérito Imperfeito

se eu me desorientasse
se tu te desorientasses
se ele se desorientasse
se nós nos desorientássemos
se vós vos desorientásseis
se eles se desorientassem

Futuro

quando eu me desorientar
quando tu te desorientares
quando ele se desorientar
quando nós nos desorientarmos
quando vós vos desorientardes
quando eles se desorientarem

Imperativo

Imperativo Afirmativo

--
desorienta-te tu
desoriente-se você
desorientemo-nos nós
desorientai-vos vós
desorientem-se vocês

Imperativo Negativo

--
não te desorientes tu
não se desoriente você
não nos desorientemos nós
não vos desorienteis vós
não se desorientem vocês

Infinitivo

Infinitivo Pessoal

desorientar-me eu
desorientares-te tu
desorientar-se ele
desorientarmo-nos nós
desorientardes-vos vós
desorientarem-se eles