Verbo Incomunicar

Gerúndio: incomunicando Particípio passado: incomunicado Infinitivo: incomunicar

Tipo de verbo: regular Transitividade: transitivo Separação silábica: in-co-mu-ni-car

Indicativo

Presente

euincomunico
tuincomunicas
eleincomunica
nósincomunicamos
vósincomunicais
elesincomunicam

Pretérito Imperfeito

euincomunicava
tuincomunicavas
eleincomunicava
nósincomunicávamos
vósincomunicáveis
elesincomunicavam

Pretérito Perfeito

euincomuniquei
tuincomunicaste
eleincomunicou
nósincomunicamos
vósincomunicastes
elesincomunicaram

Pretérito Mais-que-perfeito

euincomunicara
tuincomunicaras
eleincomunicara
nósincomunicáramos
vósincomunicáreis
elesincomunicaram

Futuro do Presente

euincomunicarei
tuincomunicarás
eleincomunicará
nósincomunicaremos
vósincomunicareis
elesincomunicarão

Futuro do Pretérito

euincomunicaria
tuincomunicarias
eleincomunicaria
nósincomunicaríamos
vósincomunicaríeis
elesincomunicariam

Subjuntivo

Presente

que eu incomunique
que tu incomuniques
que ele incomunique
que nós incomuniquemos
que vós incomuniqueis
que eles incomuniquem

Pretérito Imperfeito

se eu incomunicasse
se tu incomunicasses
se ele incomunicasse
se nós incomunicássemos
se vós incomunicásseis
se eles incomunicassem

Futuro

quando eu incomunicar
quando tu incomunicares
quando ele incomunicar
quando nós incomunicarmos
quando vós incomunicardes
quando eles incomunicarem

Imperativo

Imperativo Afirmativo

--
incomunica tu
incomunique você
incomuniquemos nós
incomunicai vós
incomuniquem vocês

Imperativo Negativo

--
não incomuniques tu
não incomunique você
não incomuniquemos nós
não incomuniqueis vós
não incomuniquem vocês

Infinitivo

Infinitivo Pessoal

por incomunicar eu
por incomunicares tu
por incomunicar ele
por incomunicarmos nós
por incomunicardes vós
por incomunicarem eles

* As formas verbais destacadas são formas irregulares ou formas regulares que apresentam alguma particularidade gráfica.

Conjugação com pronome oblíquo átono o

Gerúndio: incomunicando-o

Indicativo

Presente

euincomunico-o
tuincomunica-lo
eleincomunica-o
nósincomunicamo-lo
vósincomunicai-lo
elesincomunicam-no

Pretérito Imperfeito

euincomunicava-o
tuincomunicava-lo
eleincomunicava-o
nósincomunicávamo-lo
vósincomunicávei-lo
elesincomunicavam-no

Pretérito Perfeito

euincomuniquei-o
tuincomunicaste-o
eleincomunicou-o
nósincomunicamo-lo
vósincomunicaste-lo
elesincomunicaram-no

Pretérito Mais-que-perfeito

euincomunicara-o
tuincomunicara-lo
eleincomunicara-o
nósincomunicáramo-lo
vósincomunicárei-lo
elesincomunicaram-no

Futuro do Presente

euincomunicá-lo-ei
tuincomunicá-lo-ás
eleincomunicá-lo-á
nósincomunicá-lo-emos
vósincomunicá-lo-eis
elesincomunicá-lo-ão

Futuro do Pretérito

euincomunicá-lo-ia
tuincomunicá-lo-ias
eleincomunicá-lo-ia
nósincomunicá-lo-íamos
vósincomunicá-lo-íeis
elesincomunicá-lo-iam

Subjuntivo

Presente

que eu o incomunique
que tu o incomuniques
que ele o incomunique
que nós o incomuniquemos
que vós o incomuniqueis
que eles o incomuniquem

Pretérito Imperfeito

se eu o incomunicasse
se tu o incomunicasses
se ele o incomunicasse
se nós o incomunicássemos
se vós o incomunicásseis
se eles o incomunicassem

Futuro

quando eu o incomunicar
quando tu o incomunicares
quando ele o incomunicar
quando nós o incomunicarmos
quando vós o incomunicardes
quando eles o incomunicarem

Imperativo

Imperativo Afirmativo

--
incomunica-o tu
incomunique-o você
incomuniquemo-lo nós
incomunicai-o vós
incomuniquem-no vocês

Imperativo Negativo

--
não o incomuniques tu
não o incomunique você
não o incomuniquemos nós
não o incomuniqueis vós
não o incomuniquem vocês

Infinitivo

Infinitivo Pessoal

por o incomunicar eu
por o incomunicares tu
por o incomunicar ele
por o incomunicarmos nós
por o incomunicardes vós
por o incomunicarem eles

Outros verbos