Verbo Paradoxar

Gerúndio: paradoxando Particípio passado: paradoxado Infinitivo: paradoxar

Tipo de verbo: regular Transitividade: intransitivo Separação silábica: pa-ra-do-xar

Indicativo

Presente

euparadoxo
tuparadoxas
eleparadoxa
nósparadoxamos
vósparadoxais
elesparadoxam

Pretérito Imperfeito

euparadoxava
tuparadoxavas
eleparadoxava
nósparadoxávamos
vósparadoxáveis
elesparadoxavam

Pretérito Perfeito

euparadoxei
tuparadoxaste
eleparadoxou
nósparadoxamos
vósparadoxastes
elesparadoxaram

Pretérito Mais-que-perfeito

euparadoxara
tuparadoxaras
eleparadoxara
nósparadoxáramos
vósparadoxáreis
elesparadoxaram

Futuro do Presente

euparadoxarei
tuparadoxarás
eleparadoxará
nósparadoxaremos
vósparadoxareis
elesparadoxarão

Futuro do Pretérito

euparadoxaria
tuparadoxarias
eleparadoxaria
nósparadoxaríamos
vósparadoxaríeis
elesparadoxariam

Subjuntivo

Presente

que eu paradoxe
que tu paradoxes
que ele paradoxe
que nós paradoxemos
que vós paradoxeis
que eles paradoxem

Pretérito Imperfeito

se eu paradoxasse
se tu paradoxasses
se ele paradoxasse
se nós paradoxássemos
se vós paradoxásseis
se eles paradoxassem

Futuro

quando eu paradoxar
quando tu paradoxares
quando ele paradoxar
quando nós paradoxarmos
quando vós paradoxardes
quando eles paradoxarem

Imperativo

Imperativo Afirmativo

--
paradoxa tu
paradoxe você
paradoxemos nós
paradoxai vós
paradoxem vocês

Imperativo Negativo

--
não paradoxes tu
não paradoxe você
não paradoxemos nós
não paradoxeis vós
não paradoxem vocês

Infinitivo

Infinitivo Pessoal

por paradoxar eu
por paradoxares tu
por paradoxar ele
por paradoxarmos nós
por paradoxardes vós
por paradoxarem eles

Outros verbos